Historia

Σε μια πιο σημαντική βελτίωση των προόδων του, ο Tesla δημιούργησε ένα μαγνητικό σύστημα που διεγείρεται από την ώθηση, με ένα ελλειπτικό τερματικό εξόδου για να παράγει εκλεκτικά αρνητικά ιόντα, η οποία καθορίστηκε ως η πλέον κατάλληλη για ηλεκτροθεραπεία.

Ο Tesla δήλωσε ότι η θεραπεία των ροών του μπλε φωτός και των ηλεκτρικών κυμάτων ραδιοσυχνοτήτων (RF) γενικά θα μπορούσε καταρχήν να καταστήσει δυνατή την ελαχιστοποίηση της γήρανσης και των ασθενειών.

Το 1932, η μη επεμβατική ηλεκτροθεραπεία του Tesla ήταν δημόσια αναγνωρισμένη ενώπιον του Αμερικανικού Συνεδρίου Φυσικοθεραπείας. Σε ένα σεμινάριο που πραγματοποιήθηκε στη Νέα Υόρκη το 1932, ο Δρ Gustave Kolischer ανακοίνωσε: «Το ηλεκτρικό ρεύμα υψηλής συχνότητας Tesla παράγει εξαιρετικά ευεργετικά αποτελέσματα στη θεραπεία του καρκίνου, ξεπερνώντας κάθε τι που θα μπορούσε να επιτευχθεί με τη συμβατική χειρουργική επέμβαση.»

Το 1893, ο Nikola Tesla δημοσίευσε σε άρθρο ενός περιοδικού σχετικά με τα αξιόλογα αποτελέσματα στον εαυτό του και τους βοηθούς του της έκθεσής στη δράση του εναλλασσόμενου ρεύματος πολύ υψηλής τάσης και συχνότητας για κάποια έρευνα. Προέβλεψε ότι όταν οι ηλεκτρικές ταλαντώσεις ήταν πλήρως κατανοητές και εφαρμόζονταν από τους γιατρούς, θα ήταν ένας παγκόσμιος θεραπευτικός παράγοντας. Αυτό θα αύξανε τόσο τη ζωτική ενέργεια όσο και την ικανότητα αντίστασης και αντίδρασης του ανθρώπινου σώματος ώστε να εξαλειφθούν όλες οι ασθένειες.

Τα ρεύματα υψηλής συχνότητας, εν συντομία, δρουν ως ενισχυτές ζωτικότητας. Καμία άλλη μορφή ηλεκτρικής ενέργειας δεν το επιτυγχάνει. Ο Γαλβανισμός, Φαραντεισμός και ο στατικός ηλεκτρισμός είναι όλα τα πολύτιμα μέσα στα χέρια των εξειδικευμένων ηλεκτροθεραπευτών, αλλά έχουν μικρή επίδραση στην προαγωγή της κυτταρικής ζωτικότητας και της ανάπτυξης σε σύγκριση με τα ρεύματα υψηλής συχνότητας όταν εφαρμόζονται σωστά.

Rife ήταν ένας επιστήμονας στο Σαν Ντιέγκο κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1930, που επινόησε ένα ισχυρό οπτικό μικροσκόπιο για να δεί τα βακτήρια, τους ιούς και τους ζωντανούς μύκητες (παθογόνους), και υποψιαζόταν ήταν εκείνοι που προκαλούν μια σειρά από ασθένειες. Βρήκε ότι μπορούσε να δει καλύτερα τους μεμονωμένους παθογόνους παράγοντες, φωτίζοντάς τα με μια συχνότητα φωτός που ταιριάζει με τη δική τους συχνότητα συντονισμού και προκαλώντας τους να λάμπουν. Όταν ενέτεινε τις συχνότητες, παρατήρησε ότι οι παθογόνοι παράγοντες είχαν ήδη εκραγεί ή νεκρωθεί. Αυτό τον οδήγησε να δημιουργήσει μια συσκευή «δέσμης ακτίνων» που τροφοδοτείται από ραδιοσυχνότητες που θα μπορούσαν να αποδυναμώσουν ή να καταστρέψουν παθογόνους οργανσιμούς μέσω δημιουργίας ενεργειακών διεγερτικών συντονισμών, καταστροφικών για τα χημικά συστατικά αυτών των παθογόνων οργανισμών.

Οι ισχυρισμοί του Lakhovsky και άλλων, των καταπληκτικών ιατρικών θεραπειών που αποδίδονται στην μη επεμβατική ηλεκτροθεραπεία του Tesla, κίνησαν την περιέργεια στον Rife.

Ως γιατρός και επιστήμονας, ο Rife υποστήριξε ότι οι παθογόνοι παράγοντες που σχετίζονται με μια ασθένεια θα μπορούσαν να αναγνωριστούν από τον μοναδικό τους συντονισμό μπροστά από μια μεταβλητή πηγή φωτός μήκους κύματος. Για να ελέγξει αυτή την υπόθεση, δημιούργησε μια συσκευή που ονομάζεται «παγκόσμιο μικροσκόπιο», », η οποία με τη σειρά της έδωσε μια αρχική εικόνα για τη σημασία και τον κεντρικό ρόλο του φάσματος φωτός της ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας σε ζωντανούς και άρρωστους ιστούς.

Χρησιμοποίησε τη συσκευή αυτή για να πραγματοποιήσει μικροσκοπικές μελέτες με αίμα ασθενών, ειδικά από καλλιέργειες νοσούντων ιστών, πριν και μετά τη θεραπεία. Η Ετήσια Έκθεση του 1944 του Smithsonian Institution δημοσίευσε μια σύντομη περιγραφή του τρόπου με τον οποίο εργάστηκε το παγκόσμιο μικροσκόπιο Rife:

«Μεταξύ της πηγής φωτός και του δείγματος συγκρατούνται δύο κυκλικά πρίσματα σφηνοειδούς σχήματος από γυαλί χαλαζία, προκειμένου να πολώσει το φως που διέρχεται από το δείγμα, αφού η πόλωση είναι η πρακτική εφαρμογή της θεωρίας ότι τα κύματα φωτός δονούνται σε όλα τα επίπεδα κάθετα προς την κατεύθυνση στην οποία διαδίδονται. Τώρα, όταν το τμήμα του φάσματος στο οποίο δονείται ο οργανισμός και η χρωματική ζώνη είναι σε ακριβή συμφωνία μεταξύ τους, επιτυγχάνεται ένα καθορισμένο χαρακτηριστικό φάσμα που εκπέμπεται από τον οργανισμό. Ο ιός Bacillus thypous είναι πάντα τιρκουάζ, ο Bacillus είναι πάντα το χρώμα μαόνι, Mycobacterium laprae είναι πάντα ρουμπινί χρώμα, ο ιός της φυματίωσης είναι πάντα πράσινο σμαραγδί, ο ιός του καρκίνου είναι μωβ κόκκινο, και και ούτω καθεξής. "

Η πρώτη κλινική εργασία που απέδειξε την αποτελεσματικότητα του συστήματος Rife στη θεραπεία του καρκίνου ολοκληρώθηκε υπό την επίβλεψη του Milbank Johnson, M.D., το οποίο ιδρύθηκε με την Ειδική Ιατρική Επιτροπή Ερευνών του Πανεπιστημίου της Νότιας Καλιφόρνιας. 16 περιπτώσεις υποβλήθηκαν σε θεραπεία στην κλινική για διαφορετικούς τύπους καρκίνων. Μετά από 3 μήνες, 14 από αυτές τις περιπτώσεις θεωρήθηκαν απελπιστικές υπογράφηκαν ως κλινικά θεραπευμένες από το προσωπικό πέντε γιατρών και τον Δρ Alvin G. Foord M.D της ομάδας παθολόγων.

Στη δεκαετία του 1950, το έργο του καταστάλθηκε εντελώς από τις πιέσεις που προέκυψαν από την αυξανόμενη φαρμακευτική βιομηχανία και τους δεσμούς της με τον Αμερικάνικο Οργανισμό Φαρμάκων. Τελικά πέθανε το 1971, χωρίς χρήματα και εκνευρισμένος από την αποτυχία των συσκευών του για επιστημονικήαποδοχή.

Έχουν συγκεντρωθεί άφθονα πειραματικά στοιχεία για να υποστηριχθεί ο ισχυρισμός ότι η ηλεκτρομαγνητική θεραπεία έχει θετική επίδραση σε πολλές ασθένειες, όπως ο καρκίνος, η λευχαιμία κλπ. Ο Priore κατέγραψε πλήρη ύφεση τερματικών όγκων και μολυσματικών ασθενειών σε εκατοντάδες εργαστηριακά ζώα. Δυστυχώς, το έργο αυτό κατεστάλη λόγω της εχθρότητας της κοινότητας ογκολογίας, με την αλλαγή της γαλλικής κυβέρνησης, της απώλεια των κεφαλαίων στήριξης και της αδυναμία των επιστημόνων να δώσουν μια επαρκή εξήγηση των θεραπευτικών αποτελεσμάτων.

Ο Antoine Priore και ερευνητική ομάδα του χρησιμοποίησαν ένα σωλήνα πλάσματος που περιείχει υδράργυρο και αερίο νέον, και ένα παλμικό κύμα 9,4 GHz διαμορφωμένη με συχνότητα φορέως 17 MHz. Οι αρχικές σωλήνες πλάσματος ήταν βαρείς, δαπανηροί και και χρειάζονταν εντατική εργασία για την κατασκευή. Η αρχική τεχνολογία του Priore χρησιμοποιούσε πλάσματα για να αναμίξει αυτό που θα ήταν εξαιρετικά αναποτελεσματικό, με μόνο 1% της ενέργειας να εκπέμπεται ως διαμήκεις συνιστώσες. Είχε πυκνότητα χαμηλής ενέργειας και τα μαγνητικά ενεργοποιημένα πλάσματα είχαν ένα μεγάλο όγκο, που είχε ως αποτέλεσμα ο σωλήνας Priore να χρησιμοποιεί ένα μεγάλο μέρος του κτιρίου!

Σημείωση: Η ομάδα μας αποφεύγει αυτά τα προβλήματα και χρησιμοποιεί εκτοξευτήρες / αναμίκτες στερεάς κατάστασης σε ένα κλάσμα του κόστους.

Στο βιβλίο του το1985, "Το Ηλεκτρικό Σώμα: Ηλεκτρομαγνητισμός και το Ίδρυμα της Ζωής", περιέγραψε την έρευνά του για τα "βιοηλεκτρικά όντα μας". Το πρώτο μέρος του βιβλίου ασχολείται με την αναγέννηση, κυρίως σε σαλαμάνδρες και βατράχους. Ο Becker μελέτησε την αναγέννηση μετά από τραυματισμούς όπως ακρωτηριασμό των άκρων και υποθέτει ότι τα ηλεκτρικά πεδία διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στον έλεγχο της διαδικασίας αναγέννησης.

Κατέγραψε ηλεκτρικά δυναμικά σε διάφορα μέρη του σώματος κατά τη διάρκεια της αναγέννησης, δείχνοντας ότι το κεντρικό τμήμα του σώματος ήταν κανονικά θετικό και τα άκρα αρνητικά. Όταν ένα μέλος μιας σαλαμάνδρας ακρωτηριαζόταν, η τάση στο κόψιμο (που μετράται σε σχέση με το κεντρικό σώμα) άλλαξε περίπου -10 mV (miliVolt) έως +20 mV ή περισσότερο την επόμενη ημέρα, ένα φαινόμενο που ονομάζεται "Το ρεύμα του τραυματισμού. " Σε ένα βάτραχο, η τάση απλώς θα αλλάξει στο κανονικό αρνητικό επίπεδο σε περίπου τέσσερις εβδομάδες και δεν θα εμφανιστεί αναγέννηση του άκρου. Αντ 'αυτού, σε μια σαλαμάνδρα, η τάση κατά τη διάρκεια των δύο πρώτων εβδομάδων άλλαξε από +20 mV σε -30 mV, και στη συνέχεια κανονικοποιήθηκε (έως -10 mV) κατά τη διάρκεια των επόμενων δύο εβδομάδων και η άκρη αναγεννήθηκε.

Ο Becker διαπίστωσε τότε ότι η αναγέννηση θα μπορούσε να βελτιωθεί με την εφαρμογή ηλεκτρικού ρεύματος στην πληγή όταν υπήρχε αρνητικό δυναμικό έξω από τη φτέρνα του ακρωτηριασμού. Βρήκε επίσης ότι τα οστά έχουν πιεζοηλεκτρικές ιδιότητες που θα μπορούσαν να προκαλέσουν μια εφαρμογή δύναμης για να παράγουν ένα ρεύμα επούλωσης, το οποίο θα μπορούσε να διεγείρει την ανάπτυξη σε σημεία στρες σύμφωνα με το νόμο του Wolff.

Σε ένα άλλο μέρος του βιβλίου, ο Becker περιγράφει δυναμικά και μαγνητικά πεδία στο νευρικό σύστημα, λαμβάνοντας υπόψη εξωτερικές επιδράσεις όπως ο επίγεια μαγνητισμός και οι ηλιακοί άνεμοι. Μετρώντας τις ηλεκτρικές ιδιότητες κατά μήκος της επιφάνειας του δέρματος κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τουλάχιστον τα κύρια μέρη του βελονισμού είχαν αντικειμενική βάση στην πραγματικότητα.

Στα τελευταία κεφάλαια του βιβλίου, ο Becker εξηγεί τις εμπειρίες του ως μέλος μιας επιτροπής εμπειρογνωμόνων που αξιολογεί τους φυσιολογικούς κινδύνους διαφόρων ηλεκτρομαγνητικών μολύνσεων. Παρουσιάζει τα ερευνητικά στοιχεία που δείχνουν ότι οι αρνητικές επιπτώσεις που προκλήθηκαν είναι ισχυρότερες από ό, τι θεωρείται επίσημα. Σε αυτό, το επιχείρημά του ήταν ότι οι εμπειρογνώμονες που καθορίζουν τα όρια της ρύπανσης επηρεάζονται έντονα από τη ρυπογόνα βιομηχανία.

Το 1998, ο Μπέκερ κατέθεσε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για ιοντοθερμικό σύστημα για τη διέγερση επούλωσης και αναγέννησης ιστών (US 5814094 Α).

ΙΣΤΟΡΙΑ

Ένας επαρκής συνδυασμός συχνοτήτων.

Αγορά

Παρουσίαση με τον εφευρέτη Paul Harris στη Νέα Υόρκη 2017

Διεύθυνση

Συνδέσεις

Links